Wennen aan een nieuwe huisvesting gaat niet over een nacht ijs..
Langzaam aan kwamen wij er steeds meer achter dat het romantische beeld van het sociaal en paardvriendelijk houden van een hengst toch iets ingewikkelder was dan in eerste instantie bedacht. Vanuit ons enthousiasme en onze goede bedoelingen mocht meneer de hengst en zijn vriendje de shetlander Macho overdag in hun nieuwe paddock staan. Al snel zagen wij dat meneer de hengst niet gewend was om buiten te staan en hij niet zo goed wist wat hij met zichzelf aan moest. Hij bleef maar een beetje rondlopen in het mulle zand en waar hij kon probeerde hij contact met Macho te maken. Het duurde niet lang voordat hij achter wat dikkere knieën kreeg. Als echt gewoonte dier bleek hij rust te krijgen van het op stal staan. Wij beseften ons toen dat dit paard toch wel heel weinig gewend was om paard te zijn en dat wij het toch iets meer zouden moeten geven. Wij passen ons graag aan en hebben hem de eerste tijd om de paar uur even binnen gezet. Hoewel wij ons dat toen nog niet helemaal beseften weet deze hengst wel erg goed wat hij wil en nodig heeft.
Op een avond nadat iedereen naar huis was en de paarden gevoerd waren ging ik naar bed. Midden in de nacht hoorde ik ineens een paard langs het raam draven. Op zich zou je denken dat het bij ons niet vreemd is dat er ’s nachts paarden rondlopen (ze staan allemaal 24/7 buiten), maar langs mijn raam is de oprit en parkeerplaats, daar lopen nooit paarden los! Dit kon nooit goed zijn, ik sprong uit bed en rende om mijn laarzen te pakken. Er ging van alles door mijn hoofd heen: “zou de kudde zijn losgebroken? Nee want ik hoorde maar één paard. Maar misschien komen er zo nog meer aan! Waar gaat het paard heen? Het lijkt richting onze andere hengsten op stal te gaan” Terwijl ik in de stress en erg onhandig mijn laarzen probeer aan te trekken hoor ik hout breken… Oh shit, dat is niet goed! Ik wist zeker dat er een omheining was gebroken.
Toen ik buiten aankwam hoorde ik het luide getik van stroomdraad op de grond en het alarm van het stroomkastje ging ook lekker hard af. Het alarm gaat af als er ergens veel stroom weglekt. Twintig meter verder kwam ik bij een gebroken omheining aan en zag ik overal de vonken van het stroomdraad dat op de grond lag. Er is een paard ingebroken bij onze andere hengst op stal, Solar! Met mijn zaklamp op mijn telefoon scheen ik verder de paddock in naar rechts om te kijken welk paard het was. Ik zag twee witte paarden en meteen realiseerde ik mij dat het mijn hengst was die bij Solar stond!
Van alles ging op dat moment door mijn hoofd heen, maar de hoofdgedachte was dat iedereen altijd zegt dat hengsten niet samen kunnen staan want dan vermoorden ze elkaar. De twee mannen stonden schouder aan schouder een beetje tegen elkaar op te duwen en te brullen. Het was zo luid dat ik hoopte dat de buren het zouden horen en mij zouden kunnen helpen uit deze gevaarlijke situatie. Ik heb nog even overwogen mijn buren te bellen maar het was midden in de nacht en voordat iemand er zou zijn zou het allemaal nog heel lelijk kunnen aflopen.
Snel besloot ik om mijn zweep te pakken en om te rennen zodat ik door Solar zijn stal veilig naar de paddock kon gaan zonder dat ik onder stroom zou komen te staan. Ik richtte mijn zaklamp op de mannen die nog steeds aan het brullen en duwen waren. Ze schrokken van mijn lampje en gingen samen zij aan zij door de paddock draven. Mijn grootste angst op dat moment was dat ze zo door het draad zouden gaan naar de volgende jonge hengst. Ik dacht dat mijn stressniveau niet hoger kon maar ze vlogen samen de stal in. Twee hengsten in een ruimte van 3.5 x 3.5m, als ze elkaar nog niet hadden verwond zou het nu toch wel behoorlijk naar kunnen aflopen.
Zonder na te denken besloot ik snel achter ze aan te gaan. En daar stond ik dan, in een kleine ruimte met twee brullende hengsten die nog steeds een beetje tegen elkaar aan het duwen waren. Het plan was om Solar naar buiten te drijven en mijn monster binnen te houden zodat ik hem kon pakken. Helaas voor mij stond Solar achter mijn hengst. Koste wat het kost leek het mij geen goed plan om mijn hengst uit de stal te laten gaan. Met zijn jeugdigheid en een kapotte omheining weet ik niet hoever hij nog zou rennen. Ik weet niet meer precies wat er gebeurde maar ineens wisselden de mannen van kant. Solar wilde maar al te graag daar weg en die kon ik zo langs mij naar buiten laten. Uiteraard wilde de speelse jonge hengst er achteraan maar met mijn zweep begon ik hard tegen de muur te slaan om veel lawaai te maken en daar durfde hij gelukkig niet doorheen. Ja en nu dan? Paard had geen halster om…
Gelukkig hing er net buiten de stal het halster van Solar. Mijn zweep was lang en ik kon daarmee lawaai maken terwijl ik net bij het halster kon. Snel deed ik zijn halster om en nam hem mee uit de stal. Terwijl ik de deur van Solar nog dicht deed achter mij, hoorde ik galopperende paarden die onze richting op kwamen. Het waren de andere paarden van de uitloopstallen die binnen enkele seconden naar binnen zouden stormen. En daar sta je dan met je jonge hengst... Terwijl ik in volle stressmodus was, stond meneer heerlijk rustig hooi uit de kruiwagen te eten. Ik wist niet hoe snel ik hem daar weg moest krijgen en sleurde hem net op de tijd de schuur uit richting zijn eigen stal.
Vrolijk liep hij zijn stal in en begroette zijn vriendje Macho die naast hem stond. Macho leek blij verrast om hem te zien en ze gingen hooi eten alsof er niets aan de hand was. Ik ben snel terug gegaan naar Solar om te kijken of hij nog wel in zijn paddock stond. Gelukkig heeft hij veel ontzag voor draad en stroom en vond hij dat getik helemaal niets. Hij stond keurig op mij te wachten in zijn stal. Wonder boven wonder, bleek geen van de twee hengsten ook maar een schrammetje te hebben.
De volgende dag belde ik zenuwachtig de eigenaresse van Solar op om te vertellen wat er gebeurd was. Solar stond er nog maar net een paar maanden en ik vond het wel erg vervelend nieuws om te vertellen. Ze lachte en vond het een goed verhaal. Ze was uiteraard blij dat alles oké was met Solar en het leek zelfs dat ze het allemaal erger voor mij vond dan voor zichzelf of Solar. Wat een ontzettend tof mens! Gelukkig was de rust bij de mannen snel weer teruggekeerd. Hoe zoiets precies heeft kunnen gebeuren was voor ons een raadsel en wij gingen op onderzoek uit..
Wat hebben wij geleerd?
- Wenningstijd: Wij hadden verwacht dat een paard die gewend is op stal te staan makkelijker zou wennen aan buiten staan dan andersom. Niets is minder waar en het lijkt toch weer per paard verschillend te zijn. Het is belangrijk als je de leefomgeving van je paard aanpast dat je er rekening mee houdt dat het voor hen zowel fysiek als mentaal zwaarder kan zijn dan dat je in eerste instantie had verwacht. Blijf goed naar je paard kijken en luisteren in overgangsperiodes.
- Hengsten levensgevaarlijk naar elkaar fabeltje? Als wij de reputatie van hengsten mogen geloven hadden onze hengsten wel een bloedbad moeten aanrichten. Gelukkig is alles goed afgelopen, ze maakten enkel een hoop bombarie. Hoewel dit maar één ervaring is, gaan wij wel kijken waar de grenzen liggen met het socialiseren van een hengst.
댓글